Обвинетиот Влатко Кешишев денеска сведочеше дека го видел првообвинетиот Љупчо Палевски со пиштол во рака пред да биде убиена Вања Ѓорчевска, слушнал тап истрел и потоа бил повикан да дојде да помогне со закопувањето.
Адвокатот на Кешишев Игор Ефремов прв го испрашуваше својот клиент.
– Што се случуваше во деновите по грабнувањето на Панче и пред грабнувањето на Вања?
– Мислев да одам некој ден во Штип, но, Палчо ми рече дека му требам и да останам – рече Кешишев.
Кешишев рече дека никогаш немал отидено во обиколка на зградата во која живеела Вања.
– Прв пат бев кога беше првиот обид да се грабне. Колата беше паркирана до влезот, Боре стоеше до скалите, а Вељо беше долу во сутеренот. По 10 минути од сутеренот излезе една жена со кратка плава коса, Вељо се качи горе, таа се сврте лево-десно, да разгледа, мислам дека ја виде и колата со која бевме. Жената се сврте два-три пати и се врати назад. Потоа Вељо, Боре и јас влеговме во „цитроенот“ и се вративме во штабот – рече Кешишев.
– Дали ја знаевте личноста што требаше да биде грабната? – праша адвокатот.
– Не додека не видов на Фејсбук што се случило – рече Кешишев.
– Кога за прв пат видовте дека станува збор за девојче? – праша адвокатот.
– После сѐ што се случи, истиот ден. Имаше на Фејсбук дека е грабната – рече Кешишев.
– Дали знаете која беше намерата за грабнување? – праша адвоактот.
– Знам дека се работеше за уцена за пари. А немав поим за кого се работи – рече Кешишев.
– Дали знаевте колку пари треба да се земат и кој треба да земе? – праша адвокатот.
– Не. Еднаш му кажав на Палчо, пред да се случи со Панче, дека е невозможно да се прват такви работи и дека не се потребни. Тој ми кажа да ќутам, да седам настрана и да не се мешам. Меѓу Палчо и Вељо беа сите договори и планови. Договараа што и како да биде. Не се правдам, но не сум ги слушал до крај и цело време, бидејќи тој муабет долго време се правеше. Поверував, кога се случи тоа – рече Кешишев.
– Чија беше идејата да се грабне личност од таа зграда? – праша адвокатот.
– Не знам. Планот го правеше Палчо – рече Кешишев.
– Каква беше вашата улога во грабнувањето? – праша адвокатот.
– Ми беше речено да ја поместам колата до скалите на влезот и да го отворам гепекот и да седнам на совозачкото место – рече Кешишев.
– Утрото кога е грабната Ваља, од каде тргнавте, кои бевте и целиот тек на тоа утро? – побара адвокатот објаснување.
– Тргнавме од штабот со „кангото“ до Радишани, јас, Палчо, Вељо и Боре. Таму беше паркиран „цитроенот“. Ние тројцата влеговме во „цитроенот“, а Палчо тргна пред нас со моторола. Вељо го возеше „цитроенот“ до зградата. Паркиравме покрај влезот, на паркингот. Излегоа Боре и Вељо, а мене ми кажаа да останам во „цитроенот“, да не го гасам, да биде запален. Кога влегоа во зградата и мене ми дадоа моторола. Имавме јас, Вељо и Палчо. По 10-15 минути Вељо ми рече да се препаркирам пред влезот и да го отворам гепекот. Прво излезе Боре, јас седнав на совозачкото место. Велибор носеше врзана вреќа и ја стави во гепекот. Тој возеше до местото Бразда, каде се заврши сѐ. Имаше цело време контакти со Палчо. Не носевме маски – рече Кешишев.
– Како се движевте од зградата до Бразда? – праша адвокатот.
– Вељо возеше, јас не ги знам улиците. Седев до него, а позади седеше Боре. Палевски беше пред нас со „кангуто“, кое го видов кај подвозникот на Качанички пат. Возеше пред нас, ние по него, да го следиме да стигнеме до местото – рече Кешишев.
– Дали во „цитроенот“ кога се движевте од зградата до Бразда разговаравте за тоа кој е во вреќата? – праша адвокатот.
-Никој ништо не прозборе сѐ додека не стигнавме до местото – рече Кешишев.
– Кога стигнавте, каде отидовте вие? – праша адвокатот.
– Излеговме сите од возилата. Тој ми кажа да одам едно 20 метра да внимавам ако наиде некој, бидејќи доле имаше една викендица со лозја, со цигла, без фасада – рече Кешишев.
– Од местото каде што застанавте вие, што се гледа од останатите обвинети? – праша адвокатот.
– Се свртев два-три пати да видам што се случива. Првиот пат разговараа, гепекот беше отворен. Не знам што разговараа, бев далеку. Не напаѓам никого, не се бранам, кажувам како беше. Стоеја и разговараа. После кога се завртев гледам дека почнаа да копаат. Последниот пат кога се свртев, Палчо во рака држеше пиптол. Тоа јасно се гледаше, бев далеку 20 метри. Се свртев да гледам кон патот да не наиде некој и слушнав истрел, пукање, ама некако тапо. На крајот ме викнаа да побрзаме за да се затрупа телото. Јас не го видов телото оти веќе беше затрупано со земја. Покривме сѐ за кратко време, најдовме столици, кебиња, фрливме одозгора да личи како буниште. Палчо ги избриша лопатата, ашовот и копачот со WD-40. Ги стави во „кангуто“. Влеговме позади јас и Боре, а пред нас со „цитроенот“ беше Вељо. Излеговме на асфалтот кон Бразда и по 500 метра ми рече да ја отворам вратата и да ги фрлам лопатата, ашовот и копачот во капините покрај патот. Јас ги фрлив и продолживме кон местото каде требаше да се запали „цитроенот“ – раскажа Кешишев.
– После закопувањето на девојчето, како се движевте? – праша адвокатот.
– Палчо го возеше „кангуто“, јас и Боре бевме позади, а Велибор го возеше „цитроенот“ – рече Кешишев.
– Дали вие учествувате во копањето на дупката? – праша адвокатот.
– Не, само на крај кога требаше да побрзаме да ја затрупаме – рече Кешишев.
– Дали тоа е дупка која е претходно копана, а тогаш ја откопувавте или беше нова дупка? – праша адвокатот.
– Се копаше во тој момент – рече Кешишев.
– Кога видовте дека станува збор за девојче? – праша адвокакот.
– Кога се вративме во штабот. По кратко Велибор и Боре тргнаа за Велес, а Палчо остана во студиото. Јас отидов во кујната да правам кафе и видов на Фејсбук дека се бара дете. Влегов во студиото и му ја покажав на телефон сликата од детето, а Палчо не ми одговори ништо. Го прашав што е ова, а тој не ми одговори ништо. Јас се повлеков во кујната. Неколку дена за ништо не разговаравме, јас времето го поминував во кујната. Не ми беше јасно што и како се случи. Немаше одговор од него, тој не разговараше, јас не прашував. Доволно ми беше што видов на слика од детето – рече Кешишев.
– Кој ги донесе алатите за копање? – праша адвокатот.
– Беа во „кангуто“, претходно Палчо ги купи. Не прашав за која намена ги купува – рече Кешишев.
– На едно видео се гледа како купувате бензин утрото пред да биде грабнувањето. Зошто го купивте и кој ви кажа? – праша адвокатот.
– Палчо ми кажа да купам. Тие ме чекаа на паркингот кај бензинската. Кога го однесов бензинот пола се стави во „кангуто“ во резервоар, а пола остана во тубата – рече Кешишев.
– Што разговаравте за време на возењето по убиството во Бразда? – праша адвокатот.
– Ништо, сите бевме во молк, сите бевме замислени, секој на свој начин – рече Кешишев.
– Дали за време на разговорите за организирање грабнување некогаш било спомнато убивање на грабнатите лица? – праша адвокатот.
– Никогаш – рече Кешишев.
– Чии се пиштолот и моторолите? – праша адвокатот.
– Моторолите ги купи Палчо, а пиштолот, како што слушнав, бил на Боре – рече Кешишев.
– Дали знаете каде беа после пиштолот и моторолите? – праша адвокатот.
– Сѐ беше ставено во ранецот, а ранецот го носеше Палчо – рече Кешишев.
– Кога дознавте дека Палвески не е во државата? – праша адвокатот.
– Јас го испратив во Белград. Не ги помнам датите. Претходно не разговаравме, само едно утро се подготви и излезе. Прво отидовме во станот на некој пријател, тој се јави на адвокатот Васко. Мене ми кажа да го донесам до станот. Јас со „доблото“ се вратив во штабот. Палчо остана во станот и само што го паркирав стигна Васко адвокатот со неговата кола. Јас му реков каде е Палевски и влегов во колата на Васко и тргнавме кон станот, за да се најдат. Влеговме и Палчо му кажа на Васко дека треба да оди за Белград, а „доблото“ нема зелен картон. Васко се понудил, имал и време и зелен картон и рече дека тој ќе го однесе до Белград – рече Кешишев.
Влатко Кешишев на денешното рочиште во Кривичен суд, објасни како му бил одземен пиштолот на Љупчо Палевски – Палчо во Демир Капија.
Тие заминале таму по наредба на Палчо да бараат злато во некоја пештера.
Обвинителство: Видовте ли вие кај Палевски пиштол во седиштето на партијата?
Кешишев: На почетокот да. Неговиот пиштол што му беше одземен кај Демир Капија. Откако му го одземаа, друг пиштол не сум видел.
Обвинителство: Го споменавте настанот кога му е одземен пиштолот кај Демир Капија. И тогаш баравте злато?
Кешишев: Да. И таму беше Вељо. Не натера сите да одиме таму да бараме злато во една пештера.
Обвинителство: Најдовте ли таму злато?
Кешишев: Не. Таму влегоа во пештерата Боре и Вељо. А, јас и Палчо седевме покрај реката, имаше и железничка пруга, тука поминуваше и возот. Таму запаливме цигара и ги чекавме да излезат. Во меѓувреме дојде полиција. И не прашаа што правиме таму, во тој момент излегоа Боре и Вељо, нив ги претресоа, го најдоа пиштолот на Палчо и тој рече дека е негов. После отидовме во Неготино, во полициска станица, Палчо влезе да даде изјава за пиштолот, и подоцна се вративме за Скопје.
